Katu ausart bat.

Katu marroi bati

jarri zitzaion buruan

lur-arraseko txulotxo batean

sartu behar zuela.         

etxekoandreak esan zion:

Ez  hori, ez gazta jatea

ez dituk katuen lanak

baizik eta saguenak.

Eta katuak, sutsu, dio:

(hiztuna baitzen)

Sartu nahi dut, bada.

probatu nahi dut hori ere.

Etxekoandreak orduan:

Hor barruan sartzeko,

pazientzia behar duk.

Ez dakusak hori txikia dela,

eta heu handia haizela?

Baina hala nahi baduk,

zihoz igurtziko diat ilea.

Eta halaxe egin zuen andreak:

katu hori zihoztatu,

muturretik isatseraino.

katu haren distira!

Hainbeste koipe izaki oinetan,

irrist egin du katu horrek,

eta hor doa ziztu batean,

txulo barrura ezustean,

Bai zuzen sartu ere!

Eta jabetu zen orduan

bi sagu zituela ondoan.

Heldu egin nahi izan zien,

baina ez zegoenez lekurik

ezta isatsa mugitzeko ere,

hau esanez etsi behar izan zuen:

Kaixo, egunon!

Eta saguak ihesi joan ziren

atzeko ate batetik.

Katua bakar-bakarrik geratu zen,

eta gutun bat irakurri zuen:

"Saguzuloko legea:

hemen sekula ez da janik;

kanpoan bilatu behar da hura".

Bi asteko baraua

egin behar izan zuen katuak,

eta kostata ihes egin zuen

bizkarra mehetutakoan.

Irakaspena:

inor egiteko gauza ez dena

egiten baduzu,

har zeure gain ondorioak

nahiz eta haiek ez gustatu.